• 31 oktober 2021: Kritiek "Wanneer stoppen de fiscale privileges?" van prof. Michel Maus, Faculteit Fiscaal Recht, VUBrussel: 

Dag Bob,  

Ik heb pas nu de tijd gevonden om je boek te lezen. Proficiat in ieder geval. Zeer interessant en lezenswaardige lectuur.  

Ik zet wel een en ander op social media om het boek te promoten.  

Grts 

prof dr Michel Maus

 

     

    • 28 oktober 2020: Recensie “Het Ethisch Gen” door Stichting NBD Biblion 

    “Dit boek gaat niet over genetica of over de coronapandemie, maar wel over ethiek en politiek. De Vlaamse essayist Michiels (1950) haalt breed uit en hekelt het neoliberale denken, de zogenaamde vrijemarkteconomie, de milieuverwoesting, het populisme, de schijndemocratie en de groeiende kloof tussen bezitters en kanslozen. Michiels’ belezenheid is enorm: de stroom verwijzingen en citaten houdt niet op, herhaalt zich soms en is op den duur wel erg van het goede teveel. Met grote betrokkenheid – en ook woede – stelt Michiels vast dat door toedoen van de mens het er slecht voorstaat met de samenleving en met de planeet Aarde. Hij pleit voor een andere economie die zich niet blindstaart op groei, voor een andere politiek die zich het lot van de zwakken aantrekt én voor een andere omgang met mens, natuur en milieu. Alles moet radicaal anders en er is geen tijd te verliezen. Als analyse en denkoefening valt uit dit boek veel te leren.”

    "(...) De auteur Bob Michiels (geboren 1950) laat zich in Het Ethisch Gen kennen als een combinatie van een vrijheidsminnende doch teleurgestelde liberaal en een naar gelijkheid strevende idealistische socialist. Dit is zijn tweede boek, het eerste was Terra socialis (2018), een boek dat wij van Liberales niet bespraken maar waarvan wij vermoeden dat de these van de auteur, namelijk dat de mens intrinsiek goed is, uitgewerkt wordt. Met die these over de ingebakken goedheid van de mens plaatst hij zich in de traditie van De supersamenwerker (2016) van de onlangs overleden Dirk van Duppen en het veel populairdere werk van Rutger Bregman, De meeste mensen deugen (2019).

    Persoonlijk geloven wij zeer zeker in de intrinsieke goedheid van het gros der mensheid maar evengoed in hun intrinsieke intellectuele beperktheid en hun aangeboren volgzaamheid die grenst aan het slaafse. 

    (...) Het zijn die twee tegengestelde optimistische en pessimistische wereldvisies en mensbeelden die voor heel wat onenigheid zorgen over de weg die we in post-coronatijden moeten volgen. Wij zijn het met Michiels eens dat 'de kapitalist' wel zal merken dat als de laatste boom geveld is, en de laatste vis gevist, hij zijn geld niet kan opeten. Wij zijn net als Michiels van mening dat het nadenken geblazen is over welke wereld wij onze kinderen willen nalaten en dat het schadebeginsel dient uitgebreid te worden naar intergenerationele gerechtigheid. Wij zijn het roerend met hem eens dat politici niet altijd de beste langetermijnoplossingszoekers zijn. Zijn zij niet in de eerste plaats bezig met herverkozen te geraken?

    (...) Voor ons liberalen is de toegevoegde waarde van dit boek een uitgebreide en diepgaande analyse van het liberalisme waarin prangende vragen gesteld worden als: wat bedoelt een liberaal precies met vrijheid? De vrijheid om zieke kinderen te verplegen in Afrika? Of de vrijheid om de hele dag televisie kijken op de bank? Is ons dat moreel gezien om het even? Zolang het maar om een vrije keuze gaat? Dat soort spiritueel leeg liberalisme hebben wij op deze pagina's al eerder aangekaart en wij vinden dat samen met Michiels laakbaar.

    Het is niet omdat Michiels streng is voor de liberalen dat hij minder streng is voor de linkerkant van het politieke spectrum. Hij is voorstander van het degressief maken van de werkloosheidsuitkeringen en echoot het verwijt dat de socialisten in Antwerpen tot een 'allochtonenpartij' zou verveld zijn. Hij heeft het nog net niet over biefstuksocialisme. In Zwarte Piet ziet hij dan weer geen graten, daar verbazen wij ons enigszins over.

    Wij krijgen op het einde van het boek de indruk dat de auteur in 2024 nog steeds niet zal weten op wie te stemmen. Misschien is het feit dat hij de uitspraak dat “sociaaldemocraten links-liberalen zijn die het écht menen” tot drie maal toe citeert wel veelbetekenend. Zijn teleurstelling met de liberale familie steekt hij niet onder stoelen of banken als hij de immer scherpzinnige Liesbeth Van Impe aanhaalt die nog niet zo lang geleden genoeglijk zei dat de "belofte lijkt te zijn dat als je N-VA stemt, je er de Open VLD gratis en voor niets bij krijgt." Ouch. (...) Er werden de laatste maanden een resem boeken geschreven over hoe we na de coronacrisis onze samenleving moeten organiseren. Sommigen onder ons hebben de lockdowntijd goed besteed.

    (...) Toch raden wij specifiek Het ethisch gen aan. (...) Het boek is zeer geschikt voor wie een snelcursus Belgisch politiek landschap voor gevorderden zoekt. Het blikt evenveel voor- als achteruit en is gebouwd op een mooi filosofisch fundament. Wij staken er heel wat van op."

     

    • 28 oktober 2020: Recensie “Het Ethisch Gen” door Stichting NBD Biblion

    “Dit boek gaat niet over genetica of over de coronapandemie, maar wel over ethiek en politiek. De Vlaamse essayist Michiels (1950) haalt breed uit en hekelt het neoliberale denken, de zogenaamde vrijemarkteconomie, de milieuverwoesting, het populisme, de schijndemocratie en de groeiende kloof tussen bezitters en kanslozen. Michiels’ belezenheid is enorm: de stroom verwijzingen en citaten houdt niet op, herhaalt zich soms en is op den duur wel erg van het goede teveel. Met grote betrokkenheid – en ook woede – stelt Michiels vast dat door toedoen van de mens het er slecht voorstaat met de samenleving en met de planeet Aarde. Hij pleit voor een andere economie die zich niet blindstaart op groei, voor een andere politiek die zich het lot van de zwakken aantrekt én voor een andere omgang met mens, natuur en milieu. Alles moet radicaal anders en er is geen tijd te verliezen. Als analyse en denkoefening valt uit dit boek veel te leren.”